24-02-2020 De pups zijn nu 3 weken oud en wat doen ze het goed, het zijn echte beren. Floor is een super moedertje en is zo lief voor ze. Ze zijn inmiddels 1 keer ontwormt en de nageltjes zijn ook geknipt. Vanaf volgende week gaan ze verhuizen en zullen we ook aan de pap beginnen, de foto’s daarvan komen binnenkort. De gewichten van de pups zijn nu : teefje rood 2485, teefje Lila 2145 en reu oranje 2515.

Vrijdag 31 Januari zijn de pups geboren3 dagen eerder dan uitgerekend, het is allemaal wat anders gelopen dan we hadden gedacht. Floor verloor ‘s middags wat slijm met bloed en ik dacht o jee het zit eraan te komen, daarna bleef ze veel bloed verliezen en dat was niet goed.  In de avond langs de DA en die constateerde dat ze ontsluiting had en heeft haar een prik gegeven om de bevalling in gang te zetten, wel zei ze dat de eerste waarschijnlijk dood zou zijn omdat ze dacht dat het bloedverlies misschien van een losgelaten placenta zou zijn. Nadat we een uur thuis waren kwam pup 1,heel soepel en hij leefde !!! Super blij natuurlijk, na een uur kwam pup 2 en die was helaas dood. Weer een uur later pup 3 en nog een uur later pup 4,daarna stilte en ging Floor slapen. Petra en Alieke waren er ook en toen begon het wachten, ze hadden 9 pups op de echo gezien dus dit kon het nog niet zijn, om 3 uur ‘s nachts nog een keer de DA gebeld of het niet erg was dat het zolang duurde, ze stelde me gerust dat het wel een halve dag kon duren, maar ik vond Floor wel heel rustig en kreeg wel m’n twijfels. In de ochtend een afspraak gemaakt bij mijn eigen DA voor een foto om te kijken of er nog iets in zat, half 1 moesten we daar zijn. Helaas werden mijn twijfels waarheid en zaten er geen pups meer in……best een grote teleurstelling. Er zijn 5 pups geresorbeerd. Nu we een week verder zijn en het met de 3 pups heel erg goed gaat en we de voordelen van zo een klein nest inzien gaan we volop genieten van dit mooie drietal. Het zijn 2 teefjes en een reu, zelf houden we een teefje en voor Petra  zit er ook een teefje in, wat is het dan vreselijk moeilijk om de pupmensen af te bellen dat er voor hun geen pup in zit, zo triest! We hebben 1 iemand wel heel blij gemaakt en dat is Astrid, ze heeft lang geleden ook een hond van ons gehad ,Stapper .Petra en Alieke weer heel erg bedankt voor jullie hulp en gezelschap tijdens deze lange nacht ! De stamboomnamen worden : Mai Tai Noble’s Delight Shirley Temple Noble’s Delight Bellini Noble’s Delight Teefje Rood 385 gr en  na 9 dagen 1105 gr Teefje Paars 295 gr en na 9 dagen 875 gr Reu Zalm 390 gr en na 9 dagen 1130 gr

 

Tarzan Noble's Delight "Cody " Geboren 25 januari 2012 - overleden 8 maart 2019

Vol ongeloof en met immens verdriet hebben wij vrijdag 8 maart afscheid moeten nemen van Koos ( Tarzan Noble’s Delight) Wij kunnen het nog niet geloven en hebben de laatste week in een achtbaan van emoties gezeten, eerst slecht nieuws dat hij een longtumor had, daarna het goede nieuws dat het een longworm was en dat het te behandelen was. Alles lag weer open het nest van Floor kon doorgaan want de arts zag geen enkele reden om het niet te doen, wat een blijdschap !! 4 dagen later hebben we hem moeten laten gaan, ongeloof en niet te bevatten. Koos bleek een hersentumor te hebben en kon de strijd niet winnen. We hebben het enige gedaan wat we nog konden doen en dat was hem verlossen van zijn lijden. Hoe kan het in 4 dagen zo omslaan ,dat is ook niet te bevatten, mijn maatje mijn alles, mijn Once in a lifetime dog. Dit zal tijd nodig hebben om het een plekje te kunnen geven.

Floor werd in diezelfde week loops, allemaal emoties, ik kan het momenteel niet opbrengen om binnen enkele dagen op zoek te gaan naar een andere reu en heb dan ook besloten om het nest nogmaals een half jaar uit te stellen, dan kan ik rustig op zoek naar een andere reu.

 

2017

Het nadeel van facebook is dat je soms vergeet dat je ook een website hebt om bij te werken, zeker 1,5 jaar niets aan gedaan en ik zal zeker dingen vergeten die er ook op zouden moeten maar ik doe m’n best.
Als eerste dan maar de meest trieste dingen en dat zijn het overlijden van verschillende honden.

Indy is vorig jaar 8 Augustus 2016 overleden ten gevolge van botkanker, zij mocht helaas maar net 8 jaar worden en wordt nog enorm gemist. Indy

Oliver uit het B nest is 02 Augustus 2016 overleden, hij is 12,5 jaar geworden. Bedankt Karin en Jeroen en de kids voor het super fijne leven dat hij bij jullie heeft gehad.
Ook Kenzo uit het B nest is in Juni 2016 overleden op de leeftijd van 12,5 jaar, prachtige leeftijd maar een groot gemis, Jaqueline, Frank en de kinderen ook jullie bedankt voor het mooie leven van Kenzo.

23 Juni 2016 is Quins overleden op de leeftijd van bijna 10 jaar, Bea bedankt voor de 10 fijne jaren die hij bij jullie was.

Quins

Folyd uit ons C nest is in januari 2016 overleden, hij is 9 jaar geworden, Jolanda, Andre en de kinderen bedankt voor de mooie jaren die Floyd bij jullie gehad heeft.

Floyd

Yopi is op 7 September 2017 overleden op de respectabele leeftijd van 13.5 jaar, hij was op. Jannie en Fred bedankt voor een mooi en lang leven van Yopi.

Yopi

Dan nu de leuke berichten, het gaat heel goed met Floortje, onze jongste telg die inmiddels ook alweer bijna 2,5 jaar oud is. Floor is een keiharde werker en zit vol passie, soms is dat wel eens lastig maar meestal gewoon genieten. Vorig jaar Sept heeft floor in Leek haar eerste SJP B diploma gehaald met 73 punten en een 3 de plaats. Ze was toen 16 maanden oud en wat was ik trots op haar. We hebben inmiddels ook meegedaan met enkele Wts ,eerst in de C en daarna in de B1 die ze ook gehaald heeft. Een echte spring in het veld!

Met Koos gaat het ook heel goed en hebben we het vorige jaar veel Wt”s gelopen waar hij elke keer een diploma haalde en alles binnen bracht, vorig jaar ook onze eerste Map gelopen maar helaas niet gehaald. Dit jaar opnieuw begonnen met Mappen,3 ingeschreven maar helaas weer niet gehaald, elke keer 1 stuk wild missen, zo jammer maar volgend jaar gaan we het gewoon opnieuw proberen. Het is zo een heerlijk ventje waar ik iedere dag volop van geniet.

Koos

Dan onze nieuwe plannen voor volgend jaar, Floortje gaat gedekt worden en de gelukkige papa is … Koos. Zo super leuk om je eigen reu en teef te kunnen gebruiken.
Floor is een passievolle dame met pit en Koos is een geweldige reu met veel werkpassie maar ook met heel veel rust in zich, dat stukje rust is wat Floor ten goede kan komen.
De planning is de eerst volgende loopsheid Floor te laten dekken of anders eind 2018, de fokplannen zijn goedgekeurd en staan op de website van de FRC en de WFRG.

18-11-2014

Verder nog wat nieuwtjes over de afgelopen maanden, we hebben weer aardig wat wedstrijden gelopen, met Koos 4 KNJV wedstrijden gedaan waarvan we er 2 gehaald hebben. Ook hebben we nog 2 WT’s gedaan in de B1 en ook die heeft hij gehaald, het is een lekker ventje en doet het steeds beter.
We gaan deze winter door met de training bij Sander, Indy doet nu niet meer mee en worden onze zondagen iets korter qua training wat ook wel even lekker is.
Ik geniet van de trainingen en Koos vind het ook heel leuk, nu even een stop wat betreft de wedstrijden, maar volgend jaar gaan we er weer tegenaan.

20 juni 2014

Allereerst het goede nieuws dat we de goedkeuring van de FRC hebben om ons nest te gaan fokken met Cayla en Be-No, we hebben er zin in en kijken er weer erg naar uit.
Als er mensen interesse hebben in een pup kunnen ze contact opnemen met mij.

Verder ook weer slecht nieuws, Kim hebben we 21 mei in laten slapen, het ging echt niet meer en ze had veel pijn, we zullen nooit precies weten wat er aan de hand was al is de kans heel erg groot dat er iets mis was in haar kop. We zullen haar verschrikkelijk missen, vooral omdat ze altijd zo luidluchtig aanwezig was. Kim is 11 jaar geworden, rust zacht lieve Kim we zullen je nooit vergeten.

De week voor Kim hebben ze haar dochter Cerna in laten slapen, Cerna had kanker in haar poot en heeft tot het laatst nog genoten van haar uitjes. Bedankt Wendela en fam. dat jullie haar baasjes waren, ze heeft een top leven gehad. Had zo gehoopt dat het langer had geduurd.

Als ik al die nare berichten binnen krijg van al die hondjes zet me dat enorm aan het denken of ik nog wel wil fokken, zoveel verdriet als er weer een Flatcoated te jong overlijd. Dan stel ik mezelf maar de vraag of ik zelf nog voor een Flatcoated zou kiezen terwijl ik toch de wetenschap heb dat vele flatjes geen hoge leeftijd zullen behalen, het antwoord is dan luid en duidelijk JAAA. Ik vind het ras te mooi om ze niet meer te houden, ook al is het verdriet verschrikkelijk, de jaren dat ze bij je zijn is het zo intens genieten dat ik dat voor geen goud zou willen missen en dat geluk wil ik ook dat anderen mensen dat beleven ook al is het soms te kort, maar wel super intens. Om die reden wil ik toch weer een nest fokken en hopen dat ik weer mensen blij kan maken met zo een super lieve, levenslustige Flatcoated.

16 mei 2014

Hierbij een update van mijn Site, ten eerste het leuke nieuws dat we toch weer een nestje gaan fokken, dit gaat gebeuren met Cayla, Cayla is de dochter van Indy en zus van Koos. Cayla woont bij de Fam. Deering maar het nest zal hier geboren worden. We hebben gekozen voor de Reu BE-No van Ellen Hageman. Be-No is een hele lieve stabiele reu met een heerlijk karakter. Ook Cayla is een hele lieve hond met een super karakter. Het nest zal als alles volgens planning gaat begin 2015 geboren worden. En gefokt worden via de regels van de FRC.
Wij hebben er weer ontzettend veel zin in, de fokaanvraag is de deur uit en nu wachten op de goedkeuring.

Verder heb ik met Cody weer een mooi Diploma gehaald in Bergschenhoek op de WT met 78 punten. Ik ben erg trots op hem en hij gaat erg lekker. Ik ga met hem ook naar Almere om te gaan trainen bij Sander de Graaf. Met Indy ga ik eind v.h. seizoen stoppen, we zijn nu een aantal keren op geweest voor ons A diploma maar het gaat ons niet lukken, tijdens de training gaat het super en als we op een wedstrijd staan dan lijkt het wel alsof ze de spanning van mij voelt en dan oversprong gedrag gaat vertonen. We hebben nog 2 wedstrijden ingeschreven en gaan die dan ook nog doen en daarna alleen nog leuke dingen. Misschien nog eens een wedstrijdje voor de fun maar geen stress meer.

Met Kimi hebben we de laatste weken ook aardig wat meegemaakt en nog, 4 weken geleden kwam ik thuis en lag het hele huis vol poep en pies ,het zal zowat tot aan het plafond, toen zag ik dat er een wesp op het kleed lag en dacht dat Kim was gestoken en daardoor in de stress was geraakt.
‘s Avonds zat ik achter de pc en hoorde ineens een hoop herrie en zag dat ze een epileptische aanval had, deze had ze dus die middag ook al gehad. Ik ben gaan googelen en las dat een wespensteek dit kan veroorzaken, hierna heeft ze nog 3 aanvallen gehad en kreeg ook een hele zwakke achterhand en viel steeds om. Volgende dag Da en ja die dacht aan waarschijnlijk een tumor in haar kop en kreeg ze prednison en pijnstillers. Een week later knapte ze toch wel weer op en ging ze ook weer mee op wandeling. Achteraf misschien niet de juiste beslissing maar wilde dat ze toch nog wat lol had in het leven want we wisten niet hoe lang het goed zou gaan. De aanvallen bleven weg en ik ben steeds meer gaan twijfelen of die aanvallen niet los staan van die nek/rug en uitval klachten.
Zaterdag toch foto’s laten maken van haar nek en rug omdat het ineens weer erg slecht ging en Kim heel erg veel pijn had, uit de foto’s kwam niet veel nieuws, besloten om de pijnbestrijding op te voeren tot het maximale en het lijkt nu een heel klein stapje vooruit te gaan. Het is allemaal heel vaag en we zijn er nog lang niet maar voor nu moeten we haar eerst pijn vrij zien te krijgen en als het een hernia blijkt te zijn zal het moeten genezen met heel veel rust, hopelijk gaat dat lukken. Een hond met zoveel pijn wil je niet en als we de pijn niet onder controle krijgen zullen we moeten besluiten om haar te laten gaan. We gaan nu heel hard duimen dat ze er doorheen komt.

Hierbij weer een zeer droevig bericht, 11 Maart hebben Yvi en Antonie hun hond Prinz (Noble’s Delight Barcarole) in moeten laten slapen, dit bericht kwam als een donderslag en zeker omdat in korte tijd al 2 hondjes uit dit nest zijn overleden. Prinz had botkanker en ze hebben het enige besluit genomen wat ze konden om hun Prinz niet te laten lijden, nog geen 6 jaar ..Het is bijna niet te bevatten. Ik wens Yvi en Antonie dan ook alle kracht en sterkte om dit verlies te verwerken.

12 februari 2014 En weer een heel verdrietig bericht, het lijkt niet op te houden. Gister een telefoontje gekregen dat ze Dusty uit ons D nest (zusje van Indy) hebben laten inslapen. Dusty had een nierafwijking en daardoor wisten ze dat ze niet oud zou worden, maar dit kwam als een mokerslag. Nog geen 6 jaar en dus veel en veel te jong. Immens verdriet bij de eigenaren Lydia en Dick, ik wens hun hierbij heel veel sterkte om dit te verwerken Dusty

Januari 2014, een nieuw jaar met nieuwe belevenissen en verhalen, we hebben Kimi laten steriliseren omdat ze niet door haar schijndracht heen kwam, in Dec al een poging gedaan maar toen was Kim niet onder narcose te krijgen omdat ze zo hyper was. 10 januari poging 2, we hebben haar in de auto een prik laten geven en daar in slaap laten vallen en dat ging prima. Vooraf aan dit hebben we wel nog wat meegemaakt. Half 12 gingen we nog even de honden uitlaten aan het haringvliet, ze vlogen zoals gewoonlijk de auto uit richting water, ineens een gegil van koos en lag hij op het gras, kwam niet uit zichzelf overeind en ik ben naar hem toe gegaan en gekeken of ik iets kon ontdekken, maar helemaal niets.Toen stond hij weer op, wel hevig trillend maar liep weer, wilde toen tegen een paal plassen en zagen we dat het niet goed van kleur was en er bloed in zat, Da gebeld en we konden gelijk terecht, bij de Da aangekomen wilde hij weer plassen en was het een bloedbad, jezus wat schrik je dan, zoveel bloed. Ze hebben Koos nagekeken en besloten een foto te maken, toen we zaten te wachten zag ik dat hij 2 schaafplekken onder zijn buik had en dus ergens opgeklapt moet zijn. De foto liet geen bijzondere dingen zien en we zijn er dan ook vanuit gegaan dat hij een ader gescheurd moet hebben of zoiets. De vrijdag erna vond ik toch dat er nog wat bloed in zijn urine zat en het voor de zekerheid toch even weggebracht, er zat nog teveel bloed in en allerlei krisstallen die kunnen wijzen op een ontsteking, hij  kreeg voor 10 dagen AB mee en vandaag was de laatste dag, Woensdag urine weer wegbrengen en hopen dat het goed is. Met Kimi gaat het nu uitstekend.

Cassio

Dan 2 trieste berichten, 30 December is Millerheight Cassio overleden aan een hartinfarct, waarschijnlijk van de bijwerking van een medicijn wat hij gebruikte. Cassio is de vader van ons laatste nest en dus ook van Koos, hij is ruim 10 jaar geworden. Wij wensen Anne- Marie en haar man heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Hij leeft voort in onze hondjes en was een schat van een hond die zeker in mijn nest dat heeft doorgegeven.

Begin januari kreeg ik een telefoontje van Erna Hoftijzer dat Tika (Chances Are) is overleden, Tika was een kind van Kimi en Robin en is maar 7 jaar geworden. Ze is overleden aan kanker en heeft de strijd verloren. Wij wensen Erna ,Wibo en de kinderen heel veel sterkte met het verwerken van dit vreselijke verlies.

Al met al geen goed begin van dit nieuwe jaar, laten we hopen dat het hierbij blijft en dat we nu alleen maar leuke berichten gaan krijgen.

 

23-11-2013

Als eerste het trieste bericht d-at wij Kira (Roughcovers Bright Eye’s) op 23 November hebben moeten laten inslapen. 21-03-1999/23-11-2013.
Ik had al geschreven dat Kira in september na onze vakantie was geopereerd en dat het daarna erg goed ging en dat was ook zo, natuurlijk werd ze minder maar dat mag ook als je bijna 15 bent.
We gingen ter gelegenheid van mijn 50ste verjaardag met de kinderen op vakantie en de buurvrouw Margo en mijn zus zouden voor Kira zorgen, je hoopt alleen maar dat het goed gaat en dat ze er nog is als je weer thuis komt. We kwamen zaterdagmorgen terug en ik zag gelijk dat het niet helemaal goed ging met Kiertje, ze kwispelde wel maar niet zoals ze normaal doet.
In de loop van de dag zag ik dat ze erge pijn had en kon haast niet gaan liggen en als ze lag haast niet meer opstaan, de tumor waar ze in september aan was geopereerd was in alle hevigheid teruggekomen.
Ik ging eind van de dag Kimi ophalen bij haar logeeradres en toen ik terug kwam stond Kira vreselijk te spugen, ze had ook een harde schreeuw gegeven toen ze wilde gaan liggen, dit was voor mij de grens.
De dierenarts gebeld en die was hier na een half uur en bevestigde wat ik al wist, ze was op……Ze is op een vredige manier ingeslapen maar wat doet het pijn, mijn eerste flatcoated. Met Kira de jachthondensport ontdekt en een heel ander leven gekregen, mijn eerste nest was ook van Kira, ik heb zoveel van haar geleerd en we hebben zoveel meegemaakt. Ze heeft 14 kinderen gekregen die ze haast allemaal overleefd heeft.  Lieve Kira wat was je een geweldige hond met een super karakter, ik zal je nooit vergeten . Rust zacht lieve Kiertje en geef Jes een dikke kroel van ons.

29-11-2013

Vandaag 29-11-2013 kregen wij het trieste bericht dat Luna uit het A nest is overleden, Luna was de laatste die nog over was uit ons A nest. Ik wens Nico en Cora heel veel sterkte om dit verlies te verwerken. Kira en Luna zijn nu weer samen met al hun broers en zussen.

10-11-2013

10 November hadden we de fokdag van ons E nest, vd 10 hondjes waren er 7.
Het zijn allemaal heerlijke hondjes met een super lief karakter. Ik wil iedereen die er was dan ook heel hartelijk bedanken voor hun komst.
De uitslag van de jachtproefjes was als volgt:
Gedrag in de wachtkamer: Rustig
Gedrag naar andere honden: Vriendelijk
Mensgerichtheid: Goed
Buitdrift: Goed
Brengdrift : Goed
Buitdelingsbereidheid : Aanwezig
Snelheid van werken : Goed
Neusgebruik : Goed
Explotatiedrang : Aanwezig
Gedrag op linie voor dummy : Rustig
Reactie op dummy’s : Onrustig
Reactie op schot: Goed
Zekerheid : Goed
Opmerkingen : Vriendelijke vlotte werkers met een goede neus.
Qua uiterlijk zijn er nog wat honden die wat tijd nodig hebben, ik ben trots op alle hondjes en baasjes natuurlijk .

14-10-2013

De laatste keer dat ik hier wat heb geschreven was in mei en daarna is er wel weer wat nieuws te melden.
Met Cody hebben we wat diploma dagen gelopen,3 in totaal. De eerste hebben we niet gehaald maar de 2 daarna hebben we alle twee gehaald, nu konden we WT gaan lopen wat toch leuker is vind ik.
Onze eerste Wt hebben we in Bergschenhoek gedaan en ook die hebben we gehaald met 68 punten.
We hebben ook nog een KNJV gedaan in Leek maar helaas hebben we die niet gehaald en daar gaan we volgend jaar weer voor.
Met Cody nog 1 WT te gaan dit jaar.

Met Indy hebben we al 2 keer op onze dirigeer gestaan voor het A diploma, eerste keer in Heerle, Indy nam mooi de lijn aan maar stopte abrupt en ging poep eten, daarna er nog lekker in liggen rollen pfff. De tweede keer was in Eeuwijk en ook toen ging het goed, ze was bijna op het zitpunt en toen ging ze zitten poepen ja en dan ben je ook klaar, ik baalde er wel van maar ja het is niet anders. Met Indy hebben we nog 2 kansen om onze A te halen en dan zit het er allemaal weer op dit jaar en gaan we volgens jaar weer met frisse moed opnieuw beginnen.

Met Kira hebben we ook wel wat meegemaakt, ze had een tumor bij haar tepel zitten zoals ze er wel meerdere heeft. Alleen zat er een rare gele plek naast en dat vertrouwde ik niet en na veel wikken en wegen dacht ik misschien moet ik het haar niet meer aandoen om de lange reis naar Frankrijk nog te gaan maken, gemaakt met de Da en in overleg met hem besluiten wat te doen, deze vond het nog wel meevallen en zei neem haar lekker mee op vakantie en denk er daar over na of je haar nog wilt laten opereren of niet, nou zo gezegd zo gedaan.
Na 1 dag in Frankrijk te zijn heeft Kira het gezwel open gemaakt en had ze een groot gat in haar lijf, wat een zorg heb je dan ineens en een dilemma wat je moet doen, we kennen geen Frans en de fransen kennen geen Engels of Duits, na overleg met eigen Da besloten om AB te halen en pijnstillers en een Kap en dan kijken of we zo de week door konden komen, ja het is gelukt maar vraag niet hoe.
Het was geen leuke vakantie en ik wil hem dan ook maar snel weer vergeten, dag na thuiskomst gelijk naar de DA en die heeft Kira geopereerd, het gaat super met haar en ik ben dan ook blij dat we het gedaan hebben, dit allemaal is nu een paar weken geleden en we gaan weer op naar de 15 jaar.

Ook nog slecht nieuws van Karin en Paul Ista, hun hondje Davey uit ons D nest is 10-10-2013 in zijn slaap overleden. Hij had een hartafwijking. Veel te jong.
Karin en Paul heel veel sterkte om dit verlies te verwerken.

28 mei 2013

We hebben weer een HD uitslag binnen van Miley, HD A, Norbergwaarde 30 botafwijking 0. Dit is uitslag nummer 9 en allemaal super, ik ben er erg blij mee.

Ik ben op Hemelvaartsdag vertrokken naar Frankrijk met Indy en Cody, wij zouden voor 5 dagen gaan maar het zijn er 10 geworden, Henk was thuis met een verbouwing bezig en het kwam beter uit als ik er even niet zou zijn, nou dat hoef je geen 2 keer te zeggen hihihi.
Ik zag wel tegen de reis op maar het is allemaal prima verlopen en na 9 uur was ik op de plaats van bestemming.
Het was in 1 woord super, wat heb ik genoten, een super mooie locatie en prachtige omgeving.
Indy heeft heel mooi werk laten zien, ik ben heel trots op haar, helaas ook weer 2 keer geblokkeerd maar al met al heel tevreden.
Cody heeft ook een paar keer wat mogen doen en dat deed hij heel erg leuk, verder heeft hij veel aan de kant gelegen en dat was voor hem ook een hele goeie training, de laatste week had hij het wel wat moeilijk, we sliepen toen samen met Maaike en Marian op een kamer en Fay van Marian was net van haar loopsheid af en Linde was 4 dagen loops geweest en weer gestopt maar hij was stapelgek op Linde, nadat we een dag thuis waren kreeg ik van Marian een berichtje dat Linde loops was, dat verklaarde toch wel de onrust in Cody, hij heeft wel ontdekt dat hij een man is.
Een super tijd, eerste week bij Ties en Alieke geslapen en de laatste met Maaike en Marian, allemaal bedankt voor de gezellige dagen, volgend jaar weer.

 

Nog even een update van Kira, het is inmiddels 3 maanden geleden dat haar oog is verwijderd en het gaat echt heel goed met haar, daar zijn we natuurlijk super blij mee en we gaan gewoon zo nog een poos door. Ze is nu inmiddels 14 jaar en 2 maanden.

21 maart 2013
Hieperdepiep Hoera onze Kira 14 jaar, wat een mijlpaal en wat zijn we hier trots op.
Wie had ooit kunnen bedenken dat we hier een flatcoated van 14 jaar zouden hebben, nou ik in ieder geval niet, ze is nog redelijk goede gezondheid, ok ze mist een oog en ze is wat zwak in haar achterhand maar verder gaat het super met haar, we gaan weer een nieuw jaar in en hopen dat ze daar nog een poosje in mag blijven meegaan.

Heerlijk genieten van onze Grand Lady of zoals Alieke altijd zegt Wilhelmina hihihihiih

Kira is 25 februari geopereerd haar oog is verwijderd, het was zeker even een spannende gebeurtenis en je hoopt dat het allemaal goed gaat maar met haar leeftijd weet je het nooit, gelukkig is het allemaal heel voorspoedig verlopen en s ’middags om 4 uur stond ze alweer te zeuren om eten dus dat was een heel goed teken, ze heeft nog een aantal dagen gebloed uit haar neus maar dat is heel normaal bij zo een operatie, we zijn heel erg opgelucht en het gaat super goed met onze kaatje, ze is wat levendiger en dat betekent toch dat ze er behoorlijk last van heeft gehad, ik heb er geen seconde spijt van gehad en we hopen nog een poosje van haar te genieten.

We hebben al wat uitslagen van het HD onderzoek binnen en het is allemaal super goed, allemaal HD A heupen, tot nu toe uitslagen van 6 hondjes dus al een heel mooi resultaat.

Vrijdag 22 februari 2013

Even een update, er is wel weer enig nieuws te melden, met Cody gaat het heel goed, de trainingen pakt hij steeds beter op en hij doet het heel aardig, steadynes is niet zijn sterke kant maar ook dat gaat elke keer wat beter. Dat hij het leuk vind is in ieder geval zeker, we willen in juni opgaan voor ons C diploma dus we kunnen nog even oefenen. Met Indy is het nog steeds vallen en opstaan, ze werkt bij Maaike de sterren van de hemel en ook bij Sander gaat het soms heel goed, maar 2 weken geleden hadden we veel met schot en ze blokkeerde weer elke keer pfff wat is dit toch moeilijk om op te lossen. Sander vind het ook niet makkelijk maar hij geeft het nog niet op en vind het wel een interessant project, ik hoop maar dat het geen hopeloos project wordt, ik geef haar nog een half jaar en als er dan geen verbetering in zit dan stoppen we met wedstrijden lopen. Van de zomer gaan we mee naar Frankrijk met Sander, het is een training van 3 dagen en het lijkt me heel erg leuk, Sander heeft voorgesteld om Cody ook mee te nemen, als Indy er geen zin meer in heeft kan hij ook nog wat doen dus erg spannend.

Met Kira gaat het wat minder, voor de kerst kreeg ze ineens last van haar oog, zag er erg wit uit en het hing heel erg en het andere oog ook, ik werd meteen een beetje angstig en dacht aan glaucoom, naar de dierenarts en ook die dacht aan glaucoom en met medicijnen voor het weekend ging ik naar huis, we moesten maandag beslissen om haar te laten inslapen, dat ging me toch even te snel en ik heb contact met de oogarts opgenomen, ik kon maandag terecht bij de oogarts in Wageningen en die constateerde dat haar lens had losgelaten, haar oogdruk was ook veel te hoog, normaal is 14 en bij haar was het 34, dus aan de oogdruppels en pijnstillers om te kijken of we het naar beneden kunnen krijgen, het leek aardig stabiel en daarom hebben we de controle ook uitgesteld tot afgelopen woensdag, de laatste week werd haar oog ineens knalrood, woensdag naar Wageningen, haar oogdruk was nu gestegen naar 60 en erg verontrustend, de arts kon ook niks zien omdat er een bloeding zit, het advies oog verwijderen, pff ja en dan heb je ineens een dilemma, bijna 14 jaar kan ze dat nog aan, na nog contact te hebben gehad met dr. Stades heb ik besloten het oog toch te laten verwijderen. Maandag gaat het gebeuren in Wageningen en zal heel spannend voor ons worden, ze mag geen pijn hebben en de andere optie is in laten slapen en daar is onze Kraatje gewoon nog te goed voor.

Ook nog wat goede berichten, ik ben vorige week met 6 hondjes naar best geweest voor het HD onderzoek, echt super in ruim een half uur stonden we allemaal weer buiten en alle heupen zagen er goed uit, nu nog even afwachten wat de Raad ervan vindt, ook Britt en Cody hebben in Wageningen hun patella laten doen en ook dat was goed nieuws want ze zijn beidde vrij van patella. De ogen laten we op de fokdag doen.

24 maart hebben we de nestwandeling en alle 10 de hondjes komen, echt heel super en we kijken er erg naar uit, wordt vervolgd.

11 februari hebben Erik en Marja Renzo in moeten laten slapen, Renzo kwam uit ons eerste nest en was een broer van jessy.
Hij is 10,5 jaar geworden, ik wens Erik, Marja maar ook Bianca en partner heel veel sterkte om dit verlies te verwerken, Renzo was een kanjer.
Door verlamming hadden ze geen keus en moesten ze deze keuze maken.
Rust zacht lieve Renzo en ik hoop dat je Jessy en je andere broers en zussen terug zult zien en jullie nog veel plezier zullen maken.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

28-11-2012

Afgelopen zondag naar de Winner geweest met Cody en Britt, ook James en Cayla waren er, het was weer lekker vroeg opstaan en we waren er om half 9, gelukkig had Maaike een Bench voor ons geregeld, Britt was vorige week loops geworden dus was wel heel fijn dat ze de Bench in kon.
Yvonne van Cayla was heel nerveus het was tenslotte haar allereerste show die ze zelf zou gaan doen, ze heeft het heel netjes gedaan, goed hoor Yvon, je mag trots op jezelf zijn. Ook Claire stond er voor het eerst en ook dat ging goed voor de eerste keer, ik ben heel trots op jullie en op de hondjes.
Alle 4 hebben ze een ZG gehaald en daar ben ik heel blij mee, ze hadden allemaal een heel mooi rapport, natuurlijk heb je liever een U maar een ZG op de Winner is niet verkeerd, de keurmeester was niet zo heel scheutig met zijn U tjes, bij de jeugdklasse reuen ging het nog wel maar daarna leken er alleen nog maar ZG tjes te vallen, nou ja wij zijn er blij mee.

De rapportjes van Cody en Britt waren als volgt:
Cody,

Typecal dog with nice proportions, narrow head and good expression. At this time the head is little bit too small for body and headline almost parallel. Scissarbite with two underjaw middle incissors, not quite in the same line without interfering the bite. A little bit open in the front. Level topline when standing, rising to the rear when moving, correct coat Little bit free elbows when coming.Very wel presented.

Britt:

Nice proportioned 10 months bitch with nice head, almost parallel headlines, correct bite, Medium lenght neck. A little soft topline. Open in front, correspends with little bot loose elbows coming. Excellent temperement. Correct coat and pigmentation. Very well presented.

---

Hier een update van de laatste maanden, het heeft even geduurd en dat komt mede doordat m’n site was geblokt, gelukkig is alles nu weer goed en kunnen we weer even een update geven.

Het is alweer 2 maanden geleden dat we Jessy hebben laten inslapen, de tijd gaat dan eigenlijk wel weer snel maar het gemis is er niet minder om, wel kan ik nu al meer aan haar terug denken met een lach en over haar gekke gewoontes praten zonder een brok in m’n keel. Vaak noem ik nog haar naam en denk dan o nee ze is er niet meer.

Ik ben ook een paar keer met Indy op wedstrijden geweest en elke keer liep ik weer tegen dezelfde vervelende dingen aan, hormonen doen haar de das om, ze wil absoluut niet meer werken en blokkeert op het schot, na heel lang wikken en wegen heb ik dan ook besloten om haar te laten helpen, eigenlijk wil ik en fokken en werken maar dat is helaas bij Indy geen optie, een half jaar per jaar ligt ze er uit met het werken en dat is toch wat ik het meest van de tijd met haar doe en natuurlijk vind ik fokken geweldig, maar als ik de keus moet maken tussen eens in de 3 jaar een nest of lekker het hele jaar met m’n hondje aan het werk moet ik toch voor het laatste kiezen.2 oktober is ze geholpen, heel zielig en heel erg misselijk maar de operatie is goed gegaan en nu afwachten hoe ze opknapt.

25 september kregen wij het vreselijke bericht dat Kaya uit het tweede nest van Kira was overleden, een week ervoor kreeg ik een mail dat ze lymfklierkanker had en dat ze niet wisten hoelang ze dit nog vol zou houden maar dat het maar 6 dagen zou zijn hadden we niet verwacht. Vreselijk nieuws Kaya is 8,5 jaar geworden, veel te jong. Vanuit hier wens ik Patrick, Monique en de kinderen heel veel sterkte om dit verlies te verwerken. Het was een hele lieve hond die een prachtig leven bij hun heeft gehad.

Met Cody gaat het heel erg goed, het is een scheetje, we zijn vorige week begonnen met de jachttraining en dan voornamelijk de appel oefeningen, we gaan niet snel maar stukje voor stukje, we hebben alle tijd.
Ook gaan we naar de ringtraining om wat te oefenen voor het showen en ook dit doet hij best aardig.
We zijn naar de show in Ahoy geweest Cody en zijn zus Cayla stonden in de puppy klasse, Cody alleen en zijn zus met zijn tweeën, Cody kreeg een veelbelovend en Cayla ook en won van het andere teefje, toen moesten broer en zus tegen elkaar voor beste pup en won Cody het van zijn zus, het maakte mij niet uit wie er won dat snappen jullie hihi. Cody mocht de erering in en er ook zo weer uit, maar we hebben het weer eens meegemaakt en het blijft leuk. Cody, Cayla en Britt gaan ook naar de Winner eind november in de jeugd klasse, ben benieuwd hoe ze het daar gaan doen. In ieder geval een leuke ervaring.

Kira is inmiddels 13,5 jaar en doet het nog steeds heel goed voor haar leeftijd, natuurlijk wordt het een oude hond maar dat mag dan ook wel op die leeftijd, ze gaat meestal nog gewoon mee op wandeling en heeft het dan nog heel goed naar haar zin, we genieten volop van haar en hopen dat nog een hele poos te blijven doen.

Jessy 11-09-2002- 30-07-2012 

Helaas hebben wij maandag 30 juli afscheid moeten nemen van onze Jessy, je weet al een paar maanden at het een keer gaat gebeuren maar je bent er nooit op voorbereid, afgelopen maart kregen wij het vreselijke bericht dat ze een mega tumor in haar buik had en kregen we voor 10 dagen pillen mee, we waren overdonderd en kapot van verdriet, Indy had net een nestje en dit bracht een hele grote schaduw over ons nest.
We besloten om het aan te kijken hoe lang ze nog zonder pijn bij ons kon blijven en elke dag was er 1, Jessy deed ons versteld staan hoe ze nog elke dag mee ging op wandeling en er nog zoveel plezier in had, dus dagen werden weken en weken werden maanden en dan denk je nou misschien gaat dit nog wel een poos duren, de laatste paar weken zagen we haar wel ineens achteruit gaan, niet mega maar toch… en dan ineens gebeurd het je bent er niet op bedacht.
Zondag 30 Julie zijn we met de honden naar het strand geweest en ook Jessy ging gewoon mee ok ze ging niet meer zo hard maar ze had er nog plezier in en rende nog vrolijk het water in achter een bal aan, toen ik haar avonds uit wilde laten kon ze heel moeilijk overeind komen en moest ik haar helpen, ook liep ze niet blij mee maar sukkelde wat aan de lijn, toen wist ik het dit is het begin van het einde. Ik heb toen een poos met haar gekroeld en gezegd dat het goed was zo en dat ze geen pijn hoefde te lijden pfff ja makkelijk gezegd maar oh oh wat een verdriet heb je dan, de volgende morgen kwam Henk naar boven en zei Jessy staat niet meer op, het was zover.
Ik ben naar beneden gegaan en zag het gelijk, ze reageerde haast niet op me en had een hele lege blik in haar ogen, heb toen de Dierenarts gebeld of die wilde komen, die was er na een half uur, die constateerde ook dat ze waarschijnlijk een bloeding had en dat we de enige beslissing moesten nemen die er nog was.
Lieve Jessy je was mijn eerste zelf gefokte hond en wat was je me dierbaar, je was mijn schaduw, we hebben van alles met elkaar meegemaakt, leuke en ook minder leuke dingen, je was een geval apart.
Een autist denk ik als je in de mensenwereld had geleefd maar wat een scheet was je.
Op fokdagen mocht jij altijd met me mee omdat je voor niemand oog had, niet voor honden en ook niet voor mensen, alleen mij zag je.
Je moeder Kira heeft je overleefd, 13,5 is ze bijna en van haar denk je die zal niet zo lang meer in ons midden zijn maar niemand kon bedenken dat je haar voor zou gaan en dat zou ook niet zo moeten zijn, niet in de mensen wereld maar ook niet in de dierenwereld.
Mijn eerste eigen gefokte nest en mijn eerste eigen zelf gefokte hondje, o wat een ellende hebben we gehad met dat nest, de meeste hondjes mochten maar een jaar of 5 worden omdat ze overleden aan kanker en wat maakte ik me zorgen en tegelijkertijd dacht ik nou je hebt nog mazzel want ze wordt straks 10, helaas heb je dat niet mogen halen. 
Ik hoop echt dat er een regenboogbrug is waar je naar toe bent gegaan en dat je daar al je broers en zussen tegen komt en nog heel gelukkig zult zijn en wacht tot ik je een keer kom opzoeken.
Lieve Lieve Jes wat zullen we je gaan missen en wat was je mijn lieve schat, dag Jessy ik zal je nooit vergeten.

19 juni 2012

Hallo even voorstellen ik ben Britt en vanaf vandaag heb ik ook mijn eigen pagina op deze site. Kijk voor meer leuke foto's en mijn stamboom bij Britt

16 mei 2012

Er zijn nieuwe foto's gemaakt van alle honden.

Cody 2012

Indy 2012

Kimi 2012

Jessy 2012

Kira 2012

12 mei 2012

Met Jessy gaat het nog steeds naar omstandigheden goed,zelfs buitengewoon goed,wij hadden nooit kunnen denken dat ze nog onder ons zou zijn en zelfs de Da is verrast en had dit niet verwacht,natuurlijk zijn we hier heel blij  mee en genieten dan ook van haar zolang ze dr nog is,niemand kan dus zeggen hoe lang dat is, dagen,weken of maanden, we zullen het af moeten wachten en zolang ze nog zo is als ze nu is , mee op wandeling ,eet goed en is nog vrolijk hopen we dat ze er nog een poos zal zijn.

Onze roedel is dus met zekerheid uitgebreid met een reu, Cody is zijn naam en hij is van harte welkom om bij ons te blijven,het is een hele lieve hond ,een zacht mannetje .
Ook hebben we een teefje op naam uitgezet met als doel ,als alle gezondheid goed is daar in de toekomst een nest mee te fokken. Dat is Britt en ze woont bij de fam Boelens, die wonen ook hier in Rockanje en dat is wel heel fijn.
Dus ineens hebben we 6 honden pfff dat klinkt wel heel veel ,nou klinkt niet alleen maar is gewoon veel hihihihi

Ik zal binnenkort wat foto’s van Brit op de site plaatsen .
Eind vd maand gaan we naar de clubmatch met Kira, onze veteraan, ruim 13 jaar oud ,heerlijk hoor en ze gaat nog steeds goed ons oudje. Cody en Britt zijn net te jong voor de clubmatch, dus die moeten nog even wachten.

13 april 2012

De berichten van de pups zijn allemaal erg leuk,het gaat bij allemaal goed en ook het slapen zit er al goed in,het is altijd erg leuk om dat te horen en dat iedereen erg blij is met z'n pup.
De eerste nachten is altijd even lastig en moet iedereen nog wennen en z'n draai vinden,maar zoals ik het nu allemaal hoor gaat het echt heel goed .

Wij hebben helaas ook een reutje teruggekregen door persoonlijke omstandigheden,dat is altijd heel erg triest voor beidde partijen,het herplaatsen is ook niet makkelijk omdat er meerdere reuen over zijn en er zoveel nesten aankomen,we denken dan ook dat we de beslissing moeten nemen om hem te houden,hij wordt steeds ouder en je gaat je dan ook vreselijk aan zo'n beestje hechten,aan de ene kant zie ik de nadelen van een reu tussen al die teven en aan de andere kant denk ik dan er zal wel een oplossing voor komen.
Maar we gaan de knoop wel doorhakken deze week.

02 april 2012

Wegens annulering hebben wij nog een reutje over,geïnteresseerden kunnen telefonisch of via de mail contact met ons opnemen.

Woensdag 21 maart 2012

Kira is vandaag 13 jaar geworden!!!!!!!!

Woensdag 14 maart 2012

Naast alle vreugde ineens ook intens verdriet.

Ik b maandag met Jessy naar de DA geweest omdat ik een bult in haar buik voelde ,het eerste wat ik dacht was o jee dat is foute boel, de Da voelde bij haar en constateerde hetzelfde, ik heb toen besloten een foto te laten makken en wat ik al vreesde kwam uit, ze heeft een tumor ter grote van een voetbal in haar buik (milt)De wereld stort dan even voor je in , ik wist het maar die bevestiging is als een mokerslag ingeslagen.
Intens verdriet is wat me overviel en ineens de bevestiging dat het wel eens heel snel afgelopen kan zijn, zo dubbel. Je hebt de pups waar je intens van geniet en aan de andere kant het grote verdriet dat is straks m’n maatje …m’n schaduw moet missen. Jessy is voor mij heel speciaal, het is mijn eerst gefokte eigen hond en is mijn allesie , ik wil en kan er dan ook nog niet aan denken dat ze er niet meer zal zijn .

We zijn er kapot van.

Zaterdag 28 januari 2012

Een kleine update van de laatste dagen, het gaat goed met de pups, ze komen langzaam elke dag aan en 3 van de 10 worden elke 2,5 uur bijgevoerd.
Bandje Oranje is echt een stoere meid en een knokker, ze was zooo ontzettend klein maar komt nu elke dag aan.

Gisterochtend was Indy heel erg onrustig en na haar te hebben getemperatuurd bleek dus dat ze koorts had, de DA gebeld en we konden een kuurtje halen, 's middags werd ze al een stuk rustiger en ook de nacht was heel relaxed, vanmorgen weer hetzelfde onrustige gedrag, geen koorts maar ze wist gewoon geen raad met de situatie.Ik heb toch de Da nog even gebeld en die is vanmiddag wezen kijken, ze vond dat de pups er goed uitzagen en ook aan Indy kon ze niks ontdekken, ze denkt dat het de onwennigheid is als moeder en omdat ze heel erg aan mij hangt ze dan erg onrustig wordt als ik weg ga en ik zal toch af en toe ff weg moeten.Vanmiddag was ze al weer de rust zelf en ook nu ligt ze heerlijk te slapen bij de pups.

Het is een hele vermoeiende tijd want elke 2,5 uur voeren is niet niks maar wel heel vertederend, we genieten er dan ook volop van.
Ik wil Alieke, Petra en Angelique nog hartelijk bedanken voor hun hulp tijdens de bevalling, het was weer erg gezellig.

Het thema van dit nest wordt Musicals.

Woensdag 25 januari 2012

De pups zijn geboren. 11 geboren. 1 teefje is helaas overleden vanmiddag.

Hier een update vd bevalling.

De pups zijn geboren en maar liefst 11 stuks er waren 6 teefjes en 5 reuen,helaas is er 1 teefje overleden.
De geboorte gewichten vd pups zijn:

Reu Rood - 3.53 gr
Reu Blauw - 2.85 gr
Reu Licht Blauw - 3.05 gr
Reu Groen - 3.30 gr
Reu Paars - 3.85 gr

Teef Oranje - 1.88 gr
Teef Roze - 2.15 gr
Teef Wit - 2.88 gr
Teef Zwart - 2.98 gr
Teef Geel - 2.35 gr  Overleden
Teef Geel/Paars- 3.43 gr

Dinsdagmiddag vond ik Indy al een beetje onrustig en af en toe hijgde ze wat,dr temperatuur was ook flink gedaald, ze wilde ook avonds niet eten wat ook een voorteken is.
In de loop van de avond begon ze steeds meer te hijgen en verloor ook wat bruine rommel,ik dacht 3 dagen eerder pfff daar heb ik nog niet op gerekend,ik had besloten op de bank te gaan slapen ,toen ik om half 3 wakker werd van gepiep,ik dacht piep o jee en toen lagen er al 2 pups in het honden bankje,nr 3 kwam er net uit, ik heb ze snel in de werpkist gelegd en Petra, Angelique en Alieke gebeld,toen die arriveerden was nr 4 er al. Indy deed het heel relaxed en rustig,even 2 persweeën en floep er was er weer 1, het eindresultaat was om 10 over 7 en 11 pups.
Ze heeft de klus in 4,5 uur geklaard en heel goed gedaan.

Kimi is erg beschermend naar haar kleinkinderen en tolereert Jessy en Kira niet in de buurt van de kist,dan komt bitsige Kimi naar boven, wel heel bijzonder hoe de natuur dat regelt, Indy vind het allemaal prima, iedereen mag erbij zolang zij er maar niet uit hoeft.
Helaas is er gistermiddag een teefje overleden,bandje geel, de reden ja zeg het maar geen idee, of ze er nu op is gaan liggen ik weet het echt niet, het blijft altijd sneu als dit gebeurt, maar liever nu dan als ze ouder zijn,we zijn met de kleinste aan de flesvoeding begonnen,want die trekken steeds aan het kortste eind en moeten wel bij komen, dus elke 2,5 uur een flesje erin.

Maandag 23 januari 2012

Indy is bijna 2 kilo weer aangekomen 37,5 kilo schoon aan de haak.

Indy in de werpkist

Zondag 21 januari 2012

Kimi op het nieuwe hondenbankje. Heerlijk in dromenland

Vandaag de werpkist neergezet,als eerste lag Kimi erin wat ik wel dacht, daarna heeft Kira hem getest en ook Indy en Jes hebben er al in gelegen.
We gaan de laatste week in en het is nu aftellen, met Indy gaat het nog erg goed, ze gaat nog lekker mee op wandeling en merk je weinig van dr dracht, ze heeft alleen heel de dag honger.
Maandag weer wegen.

Maandag 16 januari

We hebben Indy weer gewogen. Sinds de dekking is ze 5 kilo aangekomen.

Hier weer een foto van Indy 7 weken drachtig,het gaat erg goed met Indy.
Ik heb haar afgelopen maandag gewogen bij de DA en ze was 4 kilo gegroeid,maandag gaan we weer even wegen.
Over een week gaan we de werpkist neerzetten en kijken hoe ze dat vind.

Nog maar 2 weken te gaan.

Donderdag 5 januari 2012

Allereerst voor iedereen een heel gelukkig en gezond 2012.
Al het feest gebeuren is weer achter de rug en we gaan weer over tot de orde van de dag, de honden hebben het ook weer goed doorstaan en zelfs Kimi was erg relaxed.

Het gaat erg goed met Indy en ze begint nu aardig uit te dijen, ze heeft een poos gehad dat ze niet wilde eten maar ook dat gaat nu weer heel goed, ze krijgt zelfs al meer eetlust en daarom geef ik haar nu tussen de middag al wat extra’s.
Ze heeft ook af en toe wat gespuugd maar ook dat gaat nu goed.
Nu nog 3 weken wachten, het gaat best heel snel nu, ben hier en daar al wat spullen aan het verzamelen. We gaan langzaam aftellen.

Indy 5,5 weken zwanger

 

 

 

Woensdag 21 december 2011

Vanmiddag voor de echo naar Sleeuwijk geweest,jeetje wat kun je dan ineens zenuwachtig zijn. Alieke ging met me mee en zo had ik ook wat afleiding en was het reuze gezellig, eenmaal binnen mochten we zowat gelijk doorlopen, even wat haar weggeschoren en toen de koude gel en het apparaat op dr. buik ,yes ik zag het gelijk Indy is drachtig.
Jeetje wat was ik blij en opgelucht, ze hebben er 7 gezien en misschien zit er nog wel wat verstopt wie zal het zeggen.

Nu gaan we aftellen tot de bevalling,de pups zullen eind Januari geboren worden

---

26 november 2011 Vandaag voor de 2e dekking naar Belgie.

We zijn 26 November voor de 2 de dekking richting Brussel gereden,ik was alleen en dat is toch altijd wat saai,gelukkig heb ik Tom die me gelukkig overal brengt hihih

De tweede dekking ging echt vliegensvlug,we liepen 11 uur de tuin in en 10 voor half 12 was de dekking al een feit.

Ze was ook erg rustig en liet het allemaal gebeuren.

Zondag nog voor een derde dekking geweest maar die is niet gelukt,Indy was er helemaal klaar mee en moest niks meer van Cassio hebben,hoe hij ook z’n best deed het zat er niet meer in, jammer maar het is niet anders. Ik denk zelf dat de vrijdag en zaterdag haar 2 dagen waren en dat het zondag dus echt voorbij was.

Nu nog 3 weken wachten voor de echo, pfff lang hoor hihihihi. Gisteren toen ik op kwam moest Indy spugen,er kwam alleen maar gal uit, zou het de ochtendmisselijkheid al zijn !!!!!!

Verder merk en zie je nog niks aan haar. Zodra we de echo gemaakt hebben weten we meer tot dan wordt Mn geduld op de proef gesteld.

Hier ook nog wat foto”s van Cassio en ook samen met zijn zoon aan het spelen.

25 november 2011 Indy is voor de eerste keer gedekt door Cassio

Even een update van vandaag, we zijn om half 12 vanmorgen vertrokken naar
België, Maaike ging met me mee en die heb ik eerst opgehaald.
Om 2 uur waren we in België,ik moet wel zeggen dat ik knap zenuwachtig was
en pijn in Mn buik had.
Na Indy eerst uit de auto te hebben gehaald en naar de tuin gegaan zag ik
ineens heel veel kippen lopen en Indy dr oog viel er ook op hihihi.
Ik zou Indy loslaten als Cassio eraan zou komen maar door de kippen was ik
daar toch wat huiverig voor.
Heb haar toch maar los gelaten en ze ging gelijk naar Cassio toe,vond hem
eigenlijk wel erg leuk,alleen toen hij erop wilde had ze even zoiets van he
wat ga jij nu doen.
Maaike heeft haar toen vastgehouden en toen ging het allemaal erg vlot en
liet ze het over zich heen komen.
Ze hebben 10 minuten gekoppeld gestaan en ik heb dr zeker een beter gevoel
over dan de vorige keer al blijft het heel erg spannend en zal ik 4 weken de
zenuwen houden hiihih Anne_Marie bedankt voor de gastvrijheid.
Maaike bedankt dat je bent meegegaan het was erg gezellig en Indy was mega
blij je weer te zien.
Morgen ga ik weer naar België voor een tweede dekking

24 november 2011 7,4. Morgen op naar België.

22 november 2011 3,4. As donderdag weer prikken.

20 november 2011

Zaterdag ochtend weer wezen prikken. Zitten op 1,4. Nog te laag. As dinsdag gaan we weer opnieuw laten prikken.

17 november 2011

Al een poosje niks geschreven op de site, eigenlijk begon ik de hoop dat Indy loops zou worden al een beetje op te geven.
Ze gedroeg zich alsof ze schijndrachtig was en ook op de 1 na laatste wedstrijd was het echt een ramp, heb zelfs een wedstrijd afgezegd omdat ik het niet zag zitten met haar.
Vorige week nog een Wt gedaan in Oldenzaal en die ging zowaar redelijk goed, we hebben ons diploma weer gehaald en ik had goede hoop dat ze weer een beetje in haar oude doen was.

Afgelopen zondag was ik op de fokdag om de oogarts te assisteren en Jessy en Indy waren mee,jessy omdat dat altijd Mn vaste maatje is op zulke dagen en Indy omdat haar oogonderzoek was verlopen en ik haar ogen op de fokdag opnieuw wilde laten doen, ze stond aan de kant en vele honden passeerden haar, de reuen waren wel heel erg in haar geïnteresseerd.
Ook Jessy dook onder haar staart, 's avonds dacht ik laat ik toch maar even kijken of er iets aan de hand is en ja hoor……………………………… ze is loops.
Als je dus denkt dat komt niet meer dan gaat het toch nog gebeuren, gisteravond gelijk maar naar Sleeuwijk gereden voor het bacteriële onderzoek en zaterdag gaan we voor de eerste progesteron bepaling…pff spannend weer allemaal.

Cassio sept 2011

27 september

Afgelopen weekend hadden we een Map in Oldenzaal, zaterdag vertrokken naar onze B&B in de Lutte, Ties en Alieke en Petra waren ook mee.
Avonds heerlijk pannenkoeken wezen eten, het was weer reuze gezellig.
‘s Nachts bijna geen oog dicht gedaan, kon niet slapen en Indy was erg vervelend.
Zondag 8 waren we op de locatie.

De eerste proef was een zeer lastige proef en van de 11 honden gingen er al 7 uit waaronder ik en 2 honden met een D,pff goed begin.
De volgende proeven gingen bij mij niet goed, Indy bracht er maar 1 binnen elke keer en ik zag haar instorten, kwam onzeker en bibberig terug.
De laatste 2 proeven deed ze helemaal niks meer en was niet meer zichzelf.
Ik baalde enorm maar vind het vooral erg sneu voor haar.
Normaal zoveel passie en nu helemaal niks meer.
Ik ga ervan uit dat haar loopsheid zit te werken want een andere verklaring heb ik er niet voor, ze vertoond dit altijd als ze loops wordt of schijndrachtig is, aangezien ze niet loops geweest is ga ik van een komende loopsheid uit.
Ik heb de Map voor AS zaterdag afgezegd, ik heb geen zin om 2,5 uur te rijden en daar weer voor niks te staan.
Helaas het is niet anders, als het kan probeer ik die week erna nog wel te doen, dat is dichtbij en als het niet gaat ben ik zo weer thuis.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Al een tijdje niks geschreven dus even wat nieuws.
Eind augustus zijn we voor 9 dagen naar Frankrijk
geweest in het huis van Marian en John, we hebben
schitterend weer gehad en weer heerlijk genoten,
de honden hadden ook weer de tijd van hun leven en
genoten van hun vrijheid. Ik had wel het een en ander
geregeld voor als Indy loops zou worden en we bloed
moesten gaan prikken, dit is niet nodig geweest want
ze is dus nog steeds niet loops, we wachten met smart,
de natuur is toch een beetje de weg kwijt want ik hoor
niet anders om me heen van honden die of veel te vroeg
of veel te laat loops worden, zal wel iets in de lucht
zitten of het heeft misschien te maken met het weer,
wie zal het zeggen je doet er niks aan.
Marian en John weer hartstikke bedankt.

Afgelopen weekend hadden we de KNJV in Leek, we logeerden weer
bij Floor in zijn fantastische Bed en Breakfast, Indy heeft haar
B diploma gehaald met 69 pnt, niet super hoog maar ik was niet
ontevreden. Ze had alleen 2 zevens op de makkelijkste onderdelen,
kort apport te land en kort apport te water.
Na het halen van onze B en lang nagedacht te hebben besloot ik
op te gaan voor mijn A ihihihhi pff dapper he.
Ik wilde wel eens kijken hoe ver Indy is en hoe ze het zou doen,
het leek goed te doen, je moest je hond vooruit sturen en 40 meter
voor een boom was het zitpunt, als ze daar waren mochten ze door voor
de duif. Ik stuurde haar vooruit en ze ging even goed tot over de greppel
en trok toen naar rechts, zette haar op haar kont en stuurde haar naar
links, maar mevrouw trok weer naar rechts en dat tot 3 keer toe, toen
mochten we stoppen. Er stond veel wind en ik kreeg haar niet tegen de
wind in gestuurd, we hebben het geprobeerd en het gevoel was goed.
Zondag met 8 honden naar Schiermonnikoog geweest, was weer een hele
beleving, op de boot en in de bus, je snapt wel dat we heel wat bekijks
hadden hihihih.We hebben heerlijk gewandeld op het strand en daar wat
gegeten, Kira heeft het prima gedaan, we hebben toch 3 uur gewandeld
met een pauze, maar super hoor. Ben erg trots op mijn oudje.
21 september is ze 12,5 jaar Jippie Gefeliciteerd Kira op naar de 13

As zaterdag hebben we een Map in Oldenzaal, ook weer spannend